Jeszcze do lat osiemdziesiątych XX wieku najbardziej popularne wśród metod nauczania było tak zwane nauczanie frontalne. Współcześnie jest ono coraz częściej krytykowane i uznawane za mało atrakcyjne. Szybkie tempo zmian cywilizacyjnych pociąga za sobą konieczność rozwijania w uczniach takich cech jak: komunikatywność, otwartość na świat i ludzi, przedsiębiorczość, przejawianie inicjatywy, kreatywność, a także umiejętność samodzielnego podejmowania decyzji, współpracowania z innymi i rozwiązywania konfliktów. Tak zwana twarda, encyklopedyczna wiedza okazuje się coraz mniej przydatna. Bardziej liczy się umiejętność odszukiwania potrzebnych w danym momencie informacji, a następnie wykorzystywania ich w różnych sytuacjach. Właśnie tę zdolność nabywają uczniowie, kiedy biorą udział w projekcie. Ponadto dzięki uczestniczeniu w działaniach tego typu łączą życie szkolne z rzeczywistością zewnętrzną. Zaprezentowane poniżej zestawienie pomaga poznać różnice pomiędzy dwoma typami nauczania i uczenia się oraz uświadomić, co powinni robić nauczyciele, aby zachęcić uczniów do aktywnej współpracy ze sobą.
Frontalne metody nauczania |
Aktywne metody nauczania |
||
Nauczyciel: |
Uczniowie: |
Nauczyciel: |
Uczniowie: |
|
|
|
|